Hackers, Cracker, Script Kiddies, en Hacktivists

Hacker

Een hacker is iemand die de vaardigheden heeft om zonder toestemming toegang te krijgen tot computersystemen. Vroeger was de term ‘hacker’ neutraal en beschreef het iemand die erg goed was in programmeren en systeembeheer. Maar tegenwoordig wordt het vaak geassocieerd met illegale of kwaadaardige activiteiten. Er zijn verschillende soorten hackers:

• White hat: Een ‘witte hoed’ hacker zoekt actief naar beveiligingsfouten zonder deze uit te buiten. In plaats daarvan meldt hij de fouten anoniem aan de eigenaar en biedt suggesties om de beveiliging te verbeteren.
• Black hat: De ‘zwarte hoed’ is een figuurlijke term die wordt geassocieerd met een cracker. In tegenstelling tot de witte hoed, zoekt de cracker actief naar beveiligingsfouten en maakt hier misbruik van voor criminele doeleinden.
• Grey hat: De ‘grijze hoed’ is een term die wordt gebruikt voor een hacker die zich ergens tussen de vorige twee categorieën bevindt. Hij is niet per se gericht op het plegen van criminele activiteiten, maar zal ook niet altijd de eigenaar van een onveilige server inlichten over de gevonden risico’s.
• blue hat: De ‘blauwe hoed’ staat symbool voor de beveiligingsexpert, hoewel deze term nog relatief weinig wordt gebruikt. Door deze cursus grondig door te werken, kun je jezelf een beginnende blue hat noemen, waarmee je je expertise en kennis op het gebied van beveiliging kunt aanduiden.

Script Kiddies

Een script kiddie is een term die wordt gebruikt om iemand te beschrijven die zich bezighoudt met hacken door gebruik te maken van tools en scripts die door meer ervaren hackers zijn ontwikkeld. Het opvallende kenmerk van een script kiddie is dat ze vaak niet echt begrijpen hoe deze tools werken of de diepgaande technische vaardigheden hebben om zelf nieuwe aanvallen te ontwikkelen. In plaats daarvan vertrouwen ze op kant-en-klare hulpmiddelen die beschikbaar zijn op internet.

Het gedrag van script kiddies kan variëren, maar hun aanvallen hebben meestal geen specifiek doel of motief. In veel gevallen zijn hun acties oppervlakkig en eerder bedoeld om aandacht te trekken dan om echte schade aan te richten. Ze kunnen bijvoorbeeld websites defacen (veranderen van het uiterlijk) met een bericht of een grappige boodschap achterlaten, maar ze hebben vaak niet de intentie om gevoelige gegevens te stelen of serieuze schade aan te richten.

Vaak worden script kiddies ontdekt en gestopt door beveiligingsprofessionals en ethische hackers, die actief werken aan het beschermen van systemen en netwerken tegen allerlei vormen van cyberdreigingen. Omdat ze meestal niet langdurig of geavanceerd opereren, wordt het gedrag van script kiddies meestal beschouwd als een onschadelijke vorm van hacken, maar het benadrukt ook het belang van goede beveiligingsmaatregelen en het bewustzijn van kwetsbaarheden in digitale systemen.

Hacker Teams and Hacktivists

Het traditionele beeld van een hacker is dat van een individu dat alleen handelt, vaak met beperkte middelen en financiering. Hoewel deze ‘lone wolf’ hackers nog steeds een serieuze bedreiging vormen en niet onderschat mogen worden, is het hedendaags waarschijnlijker dat hackers deel uitmaken van een team of organisatie. Door samen te werken kunnen deze hackers geavanceerde tools en technieken ontwikkelen en een grotere impact hebben.

Hacktivistische groepen, zoals Anonymous, WikiLeaks en LulzSec, zijn voorbeelden van hackers die hun vaardigheden inzetten om politieke doelen te bevorderen. Ze richten zich vaak op het verkrijgen en openbaar maken van gevoelige informatie, het uitvoeren van denial of service (DoS) aanvallen, of het beschadigen van websites. Hoewel politieke organisaties, media en financiële instellingen het grootste risico lopen, kunnen bedrijven in andere sectoren ook het doelwit zijn van hacktivisten, met name milieu- en dierenrechtenactivisten.

Door hun krachten te bundelen, kunnen hackers in deze groepen een veel bredere reikwijdte hebben en op wereldwijde schaal opereren. Ze stellen hun technische kennis en middelen in dienst van hun ideologische doelen, wat een complexe uitdaging vormt voor cyberbeveiligingsexperts en organisaties die zich moeten wapenen tegen deze geavanceerde dreigingen.

Deze evolutie in het hackerslandschap benadrukt de noodzaak van een proactieve en multidimensionale aanpak om cyberdreigingen aan te pakken. Het implementeren van robuuste beveiligingsmaatregelen, het bevorderen van bewustzijn binnen organisaties en samenwerking tussen de publieke en private sector zijn essentieel om zich te verdedigen tegen deze steeds veranderende en uitdagende cyberomgeving.

State actors

Ze zijn verantwoordelijk voor veel aanvallen op energie- en gezondheidsnetwerken. Hun belangrijkste doelen zijn spionage en het verkrijgen van strategische voordelen. Er zijn echter gevallen bekend waarin landen, zoals Noord-Korea, bedrijven aanvallen met als enige doel financieel gewin.

State actors werken op afstand van de nationale overheid, het leger of de veiligheidsdienst die hen sponsort en beschermt, en behouden zo “geloofwaardige ontkenning”. Ze zullen waarschijnlijk doen alsof ze onafhankelijke groepen of zelfs hacktivisten zijn. Ze kunnen valse vlag campagnes voeren die proberen andere staten te beschuldigen.

Criminal Syndicates and Competitors

In veel landen is cybercriminaliteit nu een groter probleem dan fysieke criminaliteit, zowel in termen van het aantal incidenten als van de financiële schade. Criminele organisaties kunnen via het internet opereren vanuit andere landen dan hun slachtoffers, wat vervolging moeilijker maakt. Deze organisaties zijn voornamelijk gericht op financiële fraude en afpersing.

Hoewel de meeste spionage gericht op concurrentie wordt uitgevoerd door State actor, is het ondenkbaar dat een bedrijf cyber spionage zou gebruiken tegen zijn concurrenten. Dit kan leiden tot diefstal van informatie of verstoring van de bedrijfsvoering of reputatie van een concurrent. Werknemers die onlangs van bedrijf zijn veranderd kunnen hierbij een rol spelen door hun kennis van interne zaken.